19 رمضان سال چهلم هجری، تیغ جهل ابن ملجم فرق اسوه عدالت و جوانمردی، امیرالمؤمنین(ع) را به هنگام سجده شکافت .

بعد از جنگ نهروان و سرکوب خوارج برخی از خوارج از جمله عبدالرحمان ابن ملجم مرادی و برک بن عبدالله تمیمی و عمروبن بکر تمیمی در یکی از شبها گرد هم آمدند و اوضاع آن روز و خونریزیها و جنگهای داخلی را بررسی و از نهروان و کشتگان خود یاد کردند .

سرانجام به این نتیجه رسیدند که باعث این خونریزی و برادرکشی حضرت علی (ع)، معاویه و عمروعاص است و اگر این سه نفر از میان برداشته شوند، مسلمانان تکلیف خود را خواهند دانست . سپس با هم پیمان بستند که هر یک از آنان متعهد کشتن یکی از سه نفر شود .

ابن ملجم متعهد قتل امام علی (ع) شد و در شب نوزدهم ماه رمضان همراه چند نفر در مسجد کوفه نشستند .

ابن ملجم ، در حالیکه حضرت علی (ع) در سجده بود، ضربتی بر فرق مبارک آن حضرت وارد کرد و خون از سر امیرالمؤمنین در محراب جاری شد، در این حال آن حضرت فرمود " فزت و رب الکعبه ؛ به خدای کعبه سوگند که رستگار شدم" ، سپس آیه 55 سوره طه را تلاوت فرمود " شما را از خاک آفریدیم و در آن بازتان می گردانیم و بار دیگر از آن بیرونتان می آوریم .

حضرت علی (ع) در آخرین لحظات زندگی نیز به فکر صلاح و سعادت مردم بود و به فرزندان، بستگان و تمام مسلمانان چنین وصیت فرمود " شما را به پرهیزکاری سفارش می کنم و به اینکه کارهای خود را منظم کنید و اینکه همواره در فکر اصلاح بین مسلمانان باشید . یتیمان را فراموش نکنید ، حقوق همسایگان را مراعات کنید . قرآن را برنامه عملی خود قرار دهید و نماز را بسیار گرامی بدارید که ستون دین شماست .

حضرت علی (ع) در 21 ماه رمضان به شهادت رسید و در نجف اشرف به خاک شد و مزارش میعادگاه عاشقان حق و حقیقت است .